برای بسیاری از مردم، “پنطیکاستی” یک کلمه جدید است. اگرچه در سال های اخیر بسیار رایجتر شده است، اما ریشه های آن به یک جشن باستانی یهودی و پس از آن به اولین جاری شدن روح القدس بر اولین ایمانداران مسیحی برمی گردد. از آنجایی که این جاری شدن اولیه روح در روز پنطیکاست اتفاق افتاد (اعمال رسولان باب 2)، کسانی که پر شدن روح مشابهی را تجربه می کنند به عنوان پنطیکاستی شناخته می شوند. آنها به کتاب اعمال رسولان به عنوان راهنمای چگونگی زندگی در ایمان مسیحی خود نگاه می کنند. بسیاری از شخصیتهای کلیدی اعمال رسولان شاهدان عینی زندگی و تعالیم عیسی بودند، و از این رو آنها روشنترین بینش را در مورد نحوه پرستش عیسی داشتند.